Vooraf stilstaan bij wat er kan misgaan. Is dat beren op de weg zien of juist een sleutel tot succes? Wat mij betreft het laatste. Mits je het maar inzet als kans en onderdeel van een gedragsverandering. Effectieve ontwikkeling en gedragsverandering gaan hand in hand. En voor succesvolle gedragsverandering is een gedegen plan nodig. De zes principes voor gedragsverandering maken zo’n plan tastbaar, meetbaar en behapbaar. Dit blog gaat over het vierde principe: stilstaan bij uitdagende momenten.
WHAT IF I FALL? BUT WHAT IF YOU FLY?
Stilstaan bij uitdagende momenten betekent niet dat je denkt in termen van angst of mislukking. Het betekent wel dat je van te voren realistisch nadenkt over momenten waarvan je verwacht dat het gaat tegenzitten. Momenten die ervoor kunnen zorgen dat je afwijkt van je pad. Inzicht in die momenten leveren een essentiële bijdrage aan wat je wilt bereiken. Die houden je in de lucht.
JE NAM JE NOG ZO VOOR…
Stel je voor: je zit midden in het voorjaar en je neemt jezelf voor meer te gaan hardlopen. Twee keer per week, minimaal. Dat doel heb je goed afgewogen en je hebt bepaald dat het past in je dagelijkse schema. De eerste weken gaan hartstikke goed. In de zomer is het soms een beetje warm, maar ook dat gaat prima. Dan komt de herfst. Het regent en de dagen zijn kort en koud. Die twee keer per week wordt ineens één keer. Terwijl je je nog zo voor had genomen om…
HET VIERDE PRINCIPE
Stel je nu eens voor dat je, voordat je überhaupt was begonnen met hardlopen, eerst die uitdagende herfst onder de loep had genomen. Je weet immers dat het eraan komt. En je kent jezelf: de kans groot is dat je in het donker of bij regen minder gemotiveerd bent om de deur uit te gaan. Alleen al stilstaan bij die wetenschap zorgt ervoor dat je er in je systeem rekening mee houdt. Het is herkenbaar en vanwege die herkenbaarheid helpt het je op het moment suprême. Koppel er dan ook nog eens een oplossing aan vast en je bent effectief op weg voor een echte gedragsverandering.
JEZELF VOOR DE GEK HOUDEN
Bij verandertrajecten op het werk is het feitelijk net zo. Je hebt bijvoorbeeld het doel dat je beter wilt luisteren. Nu is het zo dat er wekelijks een overleg is, waarbij je van te voren weet dat de samenstelling van de groep het jou lastig maakt om aan je doel te werken. Van te voren een inschatting maken van die momenten is ontzettend waardevol. Als je geen rekening houdt met uitdagende momenten (terwijl ze er echt áltijd zijn), dan zullen ze voelen als een teleurstelling, falen of een bevestiging van een van je belemmerende overtuigingen. Bovendien hou je jezelf voor de gek, want ieder traject kent dit soort momenten. Sta je er van te voren wel bij stil, dan worden ze een natuurlijk onderdeel van het traject. Ze horen erbij en je wordt er niet door overvallen. Wat uiteindelijk weer geweldig doorwerkt in je motivatie.
ZET ZE IN ALS EEN OPLOSSING
Maar let op! Je moet de momenten niet ‘alleen maar’ in beeld brengen. Voor je het weet ben je dan inderdaad bezig met de beren op de weg. En worden de uitdagende momenten zo groot, dat je er misschien helemaal niet aan begint. Daarom is het zaak dat je de uitdagende momenten inzet als een oplossing. Identificeer ze en denk na over hoe je ermee kunt omgaan. Dan worden ze een onderdeel in het geheel en zullen ze je helpen. Kun je ze niet oplossen? Denk dan eens na over je doel. Anders gezegd: op het moment dat je zeker weet dat je echt niet de deur uit gaat om te gaan hardlopen in de herfst, dan doe je er goed aan om na te denken over iets anders dan hardlopen. Die uitdagen momenten moet je dus als onderdeel zien om te komen tot je uiteindelijke doel. Hoe ga je ervoor zorgen dat jij in de herfst wel de deur uitgaat?
Vooraf stilstaan bij waar het mis kan gaan, en nadenken over de oplossing, vergroot de kans op een duurzame gedragsverandering. Daarbij is het ook van belang dat je de mensen om je heen betrekt. Zij kunnen je helpen in het dealen met die uitdagende momenten. Hoe je dat doet, lees je in ons volgende blog.
Robert Israel
RiplRock